Van woensdag 13 juli tot dinsdag 19 juli komt er een team uit Nederland. De Nederlandse ondernemers die de locatie aangeboden hebben gaan nog verder aan de slag om de locatie voor langdurige opvang geschikt te maken. Zij komen zelf en hebben vaklieden bereid gevonden om deze week mee te gaan. Door middel van een foto impressie komt het team specialisten in beeld. Het is onvoorstelbaar hoe een groep van 10 mannen zonder dat zij opdrachten krijgen zo gedisciplineerd aan de slag gaan.
Vooraf had ik een paar wensen ingediend. De uitvoering kon ik volledig aan hen overlaten en meer dan dat.
Hieronder een foto impressie. Plaatjes zeggen meer dan woorden! Het is hartverwarmend!
Samenwerken aan hetzelfde doel, verschillende kwaliteiten werden ingezet.
Het dorpje kent mooie taferelen. Veel beelden van paard en wagen. Op de weg en rustig langs de weg.
Tot zaterdagmiddag een op hol geslagen paard het rustige beeld verstoord. Kar ligt in stukken op de weg bij het buurhuis en op de weg liggen de hooibalen. Mijn auto komt er met een kras vanaf. Gelukkig alleen materiele schade. Niemand is gewond geraakt. God zij gedankt voor Zijn trouwe zorg.
Op zondag samen in de kerk gezeten. Deze dominee (gastpredikant) vertaalde regelmatig een zin in het Engels. Hij sprak over Jozua 3. Zijn toespraak in het Engels na de dienst was ook hartelijk.
Op maandag was onderstaand tafereel te zien. Waterput eruit gehaald. Buurman Geza staat links op de foto. Op de plaats van de waterput staat nu de wip. Oude speeltoestellen zijn weggehaald en alleen het huisje, glijbaan en de wip zijn speelklaar neergezet.
Om maandag ben ik met Peter bij Ilona geweest. Zij is een Roemeense vrouw maar kan Nederlands verstaan en spreken. Zij gaat naar de kerk in Acatari. Zij wil mij helpen om bekend te raken met de gebruiken hier en om de kerkdienst voor mij te vertalen. Dit is weer iets om dankbaar voor te zijn. In Acatari zitten drie Oekraïense gezinnen. Ilona hoopt mij in contact te brengen met hen.
Maandagmiddag zijn de mannen naar Sibiu vertrokken, met de auto meegereden om ook een paar mannen weg te brengen. Sibiu ligt in het zuiden van Transsylvanië, aan de voet van de Zevenburgse Alpen. Van Idrifaia naar Sibiu is een route waar ik aan Psalm 104 moet denken.
Al met al een enerverende week. Deze week heb ik kunnen oefenen in flexibiliteit, nuchterheid, in het bakken van eieren, serveren van koffie, wassen van dekbedovertrekken en niet oordelen maar gewoon luisteren, zien en kijken wat er gaat komen en gewoon rustig blijven. Een mannengroep; eigenlijk viel het best wel mee…
Voor onmogelijke dingen en mogelijke dingen bidden en voor onmogelijke dingen en mogelijke dingen doen wat mijn hand vindt om te doen.
Steeds word ik weer beschaamd welke mensen de Heere wil gebruiken.
Samenwerken aan hetzelfde doel, op verschillende manieren elk met de ontvangen talenten dienstbaar te mogen zijn.
Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen;
Men loov’ Hem vroeg en spâ;
De wereld hoor’, en volg’ mijn zangen,
Met Amen, Amen na.